The Beautiful and Damned – F. Scott Fitzgerald (Polska edycja: Piękny i przeklęty)

Anthony Patch, wnuk zamożnego biznesmena, spędza młodość na bezczynnym relaksowaniu, oczekując fortuny dziadka. Ale kiedy poznaje Glorię, tętniące życiem młodym klapie, oboje odczuwają nieodpartą atrakcję i szybko się pobrali pomimo starcia. Obaj rozpoczynają styl życia w wieku jazzowym: ciężkie imprezowanie, rozrzutne wydatki i ogólnie życie wysokiego życia. Ale dziadek Anthony’ego wkrótce się dowiaduje się i odrzuca Anthony’ego, wysyłając ich styl życia z poprzednich wysokości do nie do zniesienia. Podobnie jak poprzednia powieść Fitzgeralda, ta strona Paradise i jego kolejna powieść The Great Gatsby, The Beautiful and Damned Documents the Life of the Idle Rich in America’s Jazz Eph. Zarówno postacie Anthony’ego, jak i Glorii badają problem tego, co można zrobić, gdy nie ma innego celu w życiu. Ponieważ Anthony spodziewa się dużego dziedzictwa, jego ambicja jest kanik i nie ma potrzeby rozpocząć kariery ani uczestniczyć w poprawie społeczeństwa. Głównym celem Glorii w życiu było znalezienie męża; Kiedy to zrobi, co zostało, z wyjątkiem wydawania pieniędzy i imprezowania? Związek między Anthony i Glorią jest wybuchowym paliwa, który napędza fabułę. Oba są dla siebie złym dopasowaniem. Podczas gdy Anthony jest bezcelową Estete, która spodziewa się odziedziczyć bogactwo i władę, Gloria jest pochłoniętą samozadowolą, głównie bankowością jej niekwestionowanego piękna. Ich wzajemne samolubstwo prowadzi do ciągłego konfliktu, a ostatecznie do wzajemnej niechęci. Mimo to oboje pozostają razem, zamknięci w ich samoopprezie, braku ambicji i obsesji na punkcie przeszłości, gdy Anthony wchodzi w alkoholizm i glorię w desperacki średni wiek średniego. Anthony i Gloria są dość przezroczystymi fikcjami samego Fitzgeralda i jego żony Zeldy. Ich związek był słynny i przypomina wzloty i upadki Anthony’ego i Glorii. Sam Fitzgerald urodził się w bogactwie wyższej klasy średniej i poprowadził bezcelową młodzież, zanim zwrócił się do armii i pisania; W późniejszych latach uważał się za niczym więcej niż średnim sukcesem i zwrócił się do pisania dla Hollywood, zanim całkowicie przyjął alkoholizm, który zaczął od czasu studiów, i to w końcu go zabije. Zelda ze swojej strony była towarzyską i kanonicznym „klapą”. Piękna i szampana, umożliwiła legendarnie twardy styl życia, który napędzał ich gorzkie walki. Jej rozmieszczenie rtęci doprowadziło ją później do zaangażowania się w azyl schizofrenii. Nawet okładka pierwszej edycji książki zawiera parę, która ma przypominać Fitzgerald i Zelda. Dziś piękna i przeklęta to nie tylko błyszcząca płyta nadmiaru wieku jazzowego, jest to dopracowane badanie postaci tego, jak oczekiwania mogą zrujnować ambicje i jak relacje nie zawsze są łatwe do przetrwania – lub rozpuszczenia.