The Country Wife – William Wycherley (Polska edycja: Żona kraju)

Żona country została po raz pierwszy wykonana w styczniu 1672 r. W Theatre Royal, Drury Lane. Śledzi kilka linii fabularnych, z których zasada podąża za notoryczną próbą Rake’a Harry’ego Hornera, by kontynuować sprawy, rozpowszechniając plotkę, że jest teraz eunuchem i nie jest już zagrożeniem dla żony jakiegokolwiek mężczyzny. Było to kontrowersyjne ze względu na jego wyraźność seksualną, nawet w swoim własnym czasie, mając kilka znanych scen wypełnionych rozszerzonym seksualnym insynuacją i kobietami karuier, śpiewającymi piosenek i zachowując się dokładnie tak, jak ich męscy odpowiednicy. Wraz z przywróceniem monarchii w 1660 r. Osiemnaście lat zakazu teatru nałożono przez purytanów. Czas Charlesa II we Francji pielęgnował fascynację sceną i dzięki jego entuzjastycznemu wsparciu dramat restauracji wkrótce stał się kwitnącą częścią kultury w Londynie – ale zapewnił zupełnie inne doświadczenie niż teatr Jacobean. Nowo zbudowany teatr Christophera Wrena zapewnił nowoczesną scenę, która uwzględniła innowacje w malowniczym projektowaniu i stworzył nowe relacje między aktorami a publicznością. Kolejną nowością, importowaną z Francji, była obecność kobiet na scenie po raz pierwszy w historii Wielkiej Brytanii. Publiczność odbudowy była zafascynowana i często przerażona, widząc, jak prawdziwe kobiety występują, dopasowując ich męskich odpowiedników zarówno w ich dowcipie, jak i używając podwójnego entendera. William Wycherley spędził kilka lat Wspólnoty Narodów we Francji i zainteresował się dramatem francuskim. Pożyczając intensywnie od Molière i innych, napisał kilka sztuk dla tego nowego teatru, wraz z dwoma ostatnimi komediami, żoną country i zwykłego sprzedawcy, są najbardziej znanym. W tym czasie wiejska żona była uważana za najmłodszą i najważniejszą sztukę, jaką widziana na scenie angielskiej. Cieszyła się popularnością przez cały czas, ale gdy obyczaje się i stały się bardziej surowe, sztuka została ostatecznie uważana za zbyt oburzającą, aby w ogóle ją wykonać, a między 1753 a 1924 rokiem na scenie zastąpiono go oczyszczoną wersją Davida Garricka.