The Song of the Lark – Willa Cather (Polska edycja: Pieśń Lark)

Pieśń skoworu, trzecia powieść Willi Cather, została napisana w 1915 roku. Mówi się, że została zainspirowana prawdziwym sopranem Olive Fremstad, słynnym szwedzkim piosenkarzem, który, podobnie jak bohater, był aktywny w Nowym Jorku i Europa w okresie przedstawionym w powieści. Praca bada, w jaki sposób wczesne życie artysty wpływa na ich pracę. W powieści Thea Kronborg odkrywa swój talent jako piosenkarka, a następnie osiągnie wielką sławę i sukces, gdy opuszcza swoją małą wioskę Moonstone. Cather unika, przedstawiając życie wiejskie jako idylliczne, koncentrując się na konserwatywnych, ograniczonych, patriarchalnych strukturach, przez które żyją jego mieszkańcy. Jej praca jest zatem uważana za jedną z najwcześniejszych tak zwanych „powieści buntu”. Przedstawia czas pod koniec XIX wieku, kiedy amerykański Zachód szybko się rozwijał, a Amerykanie zyskali wyrafinowanie w zrozumieniu kultury i artystów, szczególnie w porównaniu z Europą. Tytuł powieści pochodzi od nazwy obrazu z 1884 roku Julesa Bretona, który jest opisany i rozważany w samej książce.