The Story of the Amulet – E. Nesbit (Nederlandstalige editie: Het verhaal van de amulet)

In deze conclusie aan de Psamthad-trilogie worden Cyril, Anthea, Robert en Jane herenigd met de chagrijnige zand-fairy. Hoewel het oude wezen hen geen wensen meer kan verlenen, wijst het hen naar een oud Egyptisch amulet dat het verlangen van hun hart kan verlenen – in dit geval de terugkeer van hun ouders en babybroer. Hoewel hun amulet slechts de helft van een geheel is, fungeert het nog steeds als een tijdportaal dat ze gebruiken om locaties zoals het oude Egypte, Babylon, Atlantis en zelfs een utopische toekomst te bezoeken op zoek naar de vermiste andere helft. Misschien wel een van de meest persoonlijke werken van E. Nesbit, het verhaal van het amulet profiteerde van haar interesse in de oude wereld, met name Egypte. Met de hulp van A. E. Wallis Budge, aan wie het boek is opgedragen – dan hoofd van de Assyrische afdelingen van het British Museum en vertaler van het Egyptische boek van de doden – heeft ze uitgebreid onderzoek gedaan naar het onderwerp en is ze dus in staat om een ​​voortreffelijke te brengen aandacht voor detail. Het titulaire amulet wordt bijvoorbeeld gevormd na het Tyet, een Egyptisch symbool dat ook bekend staat als de ‘knoop van ISIS’. Evenzo is de inscriptie aan de achterkant van het amulet geschreven in authentieke Egyptische hiërogliefen. Een fervent voorstander van het democratisch socialisme en een van de oprichters van de Fabian Society, E. Nesbit cultiveerde vriendschappen met andere gelijkgestemde schrijvers, zoals George Bernard Shaw en H. G. Wells, wiens invloed op dit boek gemakkelijk op te merken is. Ze beoefende wat ze predikte, zozeer zelfs dat haar literaire successen haar haar daden dicht bij faillissement brachten. Deze politieke overtuigingen worden prominent weergegeven in het boek. De kinderen komen memorabele personages tegen tijdens hun avonturen, onder hen de koningin van Babylon, die behoorlijk wat opschudding veroorzaakt wanneer ze hen later een oproep betaalt in hun eigentijdse Londen. Wanneer de bezoekende koningin getuige is van de smerige leefomstandigheden van de Londense arbeidersklasse, is ze verbaasd over hoe slecht ze worden behandeld in vergelijking met de slaven van haar eigen Babylon. Evenzo is de utopische toekomst – die een knipoog heeft voor haar vriend H. G. Wells, de “grote hervormer” – een opvallend contrast in termen van het geluk, de zorg en het onderwijs van de algemene bevolking. De erfenis van het boek is te vinden in de werken van andere schrijvers. Het meest opvallende is dat C. S. Lewis verschillende elementen heeft opgenomen in zijn kronieken van Narnia: de calormeen beschaving van het paard en zijn jongen put zwaar uit het Babylon van de amulet, en de aflevering in de neef van de goochelaar waar Jadis, de witte heks, chaos veroorzaakt tijdens haar korte verblijf, tijdens haar korte verblijf, veroorzaakt tijdens haar korte verblijf. In Londen is ook een direct eerbetoon aan het eerder genoemde bezoek van de koningin. Het formaat van deze verhalen, waarbij een groep mensen hun publiek op avontuur neemt door tijd en ruimte om te leren over verre culturen, is een griezelige voorloper van de populaire Britse tv -serie Doctor Who.