The Story of the Amulet – E. Nesbit (Polska edycja: Historia amuletu)

W tym zakończeniu trylogii Psammeada, Cyryl, Anthea, Robert i Jane ponownie łączą się z tłoczliwą frairem piaskowym. Podczas gdy stare stworzenie nie może już im życzeń, wskazuje im na starą egipską amulet, który może przyznać pragnienie ich serc – w tym przypadku powrót ich rodziców i młodszego brata. Podczas gdy ich amulet to tylko połowa całości, nadal działa jako portal czasowy, którego używają do odwiedzania lokalizacji, takich jak starożytny Egipt, Babilon, Atlantis, a nawet utopijna przyszłość w poszukiwaniu zaginionej drugiej połowy. Być może jedna z najbardziej osobistych dzieł E. Nesbita, historia amuletu skorzystała z jej zainteresowania starożytnym światem, szczególnie w Egipcie. Z pomocą A. E. Wallisa Budge’a, do którego poświęcona jest książka – wówczas szef asyryjskich wydziałów British Museum i tłumacz egipskiej księgi zmarłych – przeprowadziła obszerne badania na ten temat, a zatem jest w stanie przynieść znakomite Dbałość o szczegóły. Na przykład tytułowy amulet jest kształtowany po Tyecie, egipskim symbolu znanym również jako „węzeł ISIS”. Podobnie napis z tyłu amuletu jest napisany w autentycznych egipskich hieroglifach. Zależony zwolennik demokratycznego socjalizmu i członek założyciela Fabian Society, E. Nesbit kultywował przyjaźnie z innymi podobnie myślącymi pisarzami, takimi jak George Bernard Shaw i H. G. Wells, których wpływ na tę książkę jest łatwy do zauważenia. Ćwiczyła to, co głosiła, tak bardzo, że pomimo jej literackich sukcesów jej akty charytatywne zbliżyły ją do bankructwa. Te przekonania polityczne są wyraźnie widoczne w książce. Dzieci spotykają niezapomniane postacie podczas ich przygody, główną z nich królową Babilonu, która powoduje dość poruszenie, gdy później płaci im w ich współczesnym Londynie. Kiedy wizytująca królowa jest świadkiem warunkowych warunków życia w Londynie, jest zaskoczona, jak słabo są traktowani w porównaniu z niewolnikami własnego Babilonu. Podobnie utopijna przyszłość – która ma mrugnięcie do jej przyjaciela H. G. Wellsa, „wielkiego reformatora” – jest uderzającym kontrastem pod względem szczęścia, opieki i edukacji ogólnej ludności. Dziedzictwo książki można znaleźć w pracach innych pisarzy. Co najważniejsze, C. S. Lewis włączył kilka elementów w swoich kronikach Narnii: cywilizacja konia i jego chłopiec mocno czerpie z Babylonu Amuleta, a odcinek w siostrzeńcu magika, w którym Jadis, Biała Witch, powoduje chaos podczas jej krótkiego pobytu W Londynie jest również bezpośrednim hołdem wspomnianej wizyty królowej. Format tych historii, w której grupa ludzi zabiera publiczność w przygodach w czasie i przestrzeni, aby dowiedzieć się o odległych kulturach, jest niesamowitym prekursorem popularnego brytyjskiego serialu telewizyjnego Doctor Who.