Progress and Poverty – Henry George (Polska edycja: Postęp i ubóstwo)

Postęp i ubóstwo, opublikowane po raz pierwszy w 1879 roku, była najpopularniejszą książką amerykańskiego ekonomisty politycznego Henry’ego George’a. Bada, dlaczego gospodarka z połowy do końca 1800 roku odnotowała jednoczesny wzrost gospodarczy i wzrost ubóstwa. Odwołanie książki było w równowadze argumentów moralnych i ekonomicznych, kwestionując popularne przekonanie, że biedni, poprzez niekontrolowany wzrost liczby ludności, byli odpowiedzialni za własne nieszczęścia. Zainspirowany latami życia w San Francisco i własnym doświadczeniem z niedoborem, George twierdzi zamiast tego, że ubóstwo wzrosło z powodu rosnących spekulacji i monopolizacji ziemi, ponieważ właściciele ziemscy uchwycili wzrost wzrostu, inwestycji i wydajności poprzez rosnące koszty wynajem. Aby to rozwiązać, George proponuje pełne opodatkowanie nierównomierowanej wartości gruntów, zwracając w ten sposób wartość gruntów, utworzoną przez lokalizację, społeczności. To rozwiązanie zachęciłoby osoby do korzystania z ziemi, którą posiadają produktywnie i usunął tendencję do spekulacji na rosnącej wartości gruntów. Argument George’a był głęboko liberalny, ponieważ jednostki zachowują prawo do posiadania ziemi i cieszenia się zyskami generowanymi z produkcji. Postęp i ubóstwo były niezwykle popularne w latach 90. XIX wieku, ponieważ biblia była sprowadzona. Zainspirował pojedynczy ruch podatkowy i wpłynął na szeroki zakres intelektualistów i decydentów na początku XX wieku, w tym Leo Tołstoy, Albert Einstein i Winston Churchill.