The Theory of the Leisure Class – Thorstein Veblen (Polska edycja: Teoria klasy rekreacyjnej)

1899 był końcem ogona złoconego wieku, czas w Ameryce szybkiej ekspansji gospodarczej, który spowodował, że nieliczni wybierali ultra-bogatą, podczas gdy miliony zwykłych ludzi walczyły w skrajnym ubóstwie. To właśnie na tym tle Veblen, ekonomista i socjolog z University of Chicago, napisał teorię klasy rekreacyjnej, książkę, która wprowadziła frazę „widoczne konsumpcję” do współczesnego słownictwa. Teza Veblena koncentruje się na definicji tego, co nazywa „klasą rekreacyjną”, wyższą klasą społeczną składającą się z bogatych osób, które są społecznie zwolnione z pracy produkcyjnej. Ich praca staje się tym, co nazywa „widocznym konsumpcją”: wydawanie ich bogactwa w coraz bardziej ostentacyjny sposób, aby zachować status klasy. Tymczasem klasa niższa i średnia to faktycznie zaangażowane w prace, które są produktywne dla społeczeństwa – produkcji i przemysłu – z celem, jakim jest ostatecznie naśladowanie statusu społecznego zapewnianego przez widoczne spożywanie ich mistrzów z klas rekreacyjnych. Po drodze Veblen łączy te zachowania z ograniczeniami społecznymi pozostawionymi ze społeczeństwa feudalnego, argumentując, że współczesne społeczeństwo ludzkie nie ewoluowało daleko poza naszymi średniowiecznymi przedprzestrzeniami chłopski i lordów. W tych starożytnych społeczeństwach produktywna siła robocza stała się postrzegana jako niezadowolona i brudna; W ten sposób status nie jest wygrany przez gromadzenie bogactwa, ale przez wykazanie dowodów bogactwa. Twierdzi, że wielu z tego, co niektórzy uważaliby choroby społeczeństwa, jest powiązanych z tą podstawową koncepcją: na przykład złe traktowanie kobiet – umożliwiając je zwężającą odzież, uniemożliwiając im udział w niezależnym życiu gospodarczym – jest sposobem, aby ich mężowie mogli się pochwalić ich bezrobotny status jako rodzaju rzucające się w oczy wolne czas; lub obsesja społeczeństwa na punkcie sportu, celebryty i zorganizowanej religii, wszelkie formy rzucającego się w oczy wolne, które nie przynoszą produktywności dla społeczeństwa oraz przeciwnego czasu i zasobów, ale których praktykujący – superstardy i duchowieństwo – mają wysoki status społeczny. Chociaż zostało napisane ponad sto lat temu, kiedy społeczeństwo przemysłowe właśnie zdobywało swoje stopy, praca Veblena przewiduje wiele rozwarstw społecznych, które rozpoznajemy dzisiaj. Praktyczna praca jest nadal postrzegana jako zasadniczo poniżająca, podczas gdy ludzie na próżno walczą, aby ścigać rozległe bogactwo, które celebryci, inwestorzy, bankierzy, menedżerowie funduszu hedgingowego i mieszkańcy C-Suit-widocznie zakazująca klasa rekreacyjna-na początku- afiszować. Jako taka, teoria klasy wypoczynkowej może być jedną z najbardziej przewidywalnych i wpływowych książek nauk ekonomicznych i społecznych XX wieku.